خورشید اگر چه در جهان فرو برد ز آمد شدنش دلی پر از درد بود هم وقت بر آمدن دمش سرد بود هم وقت فرو شدن رخش زرد بود کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۳۷۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/72108