می نتوانم اشک فراوان بارید خون جگر از دیده چو باران بارید صد گونه بهانه بیش بر باید ساخت تا بی تو دو قطره اشک بتوان بارید کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۴۲۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/72158