تا هست گل سعادت ای دوست ببار دست از طرب و نشاط و می باز مدار این باقی عمر را بشادی گذران کس باز نبیند این جهان دیگر بار کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۴۴۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/72177