گل گفت اگرت هست بتی مه وش خوش با من بنشین و بر رخش می کش خوش من بر دل خویش کرده ام آتش خوش زان عمر بکام دل گذارم خوش خوش کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۵۱۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/72251