ای مونس جان ، لطف توام مرهم ریش بس باد جفا و دوریت باز اندیش گر کردۀ تو میان اصحاب وفا من باز نمایم تو چه عذر آری پیش؟ کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۵۱۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/72255