زلف تو که می برد بآسانی دل من خیره بدادمش بنادانی دل بر روی توش دوش پریشان دیدم بگذاشتم آنجا ز پریشانی دل کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۵۵۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/72293