من بودم دوش و یار سیمین تن من جمعی ز نشاط و عیش پیرامن من ایشان همّه صبحدم پراگنده شدند جز خون جگر که ماند بر دامن من کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۷۰۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/72440