بزرگوارا در انتظار بخشش تو نمانده است مرا بیش از این شکیبایی سه شعر رسم بود شاعران طالع را یکی مدیج و دوم قطعۀ تقاضایی اگر بداند ثنا و اگر نداد هجا ازین سه گانه دو گفتم، دگر چه فرمایی؟ کمال‌الدین اسماعیل : قصاید : شمارهٔ ۱۹۲ - و قال ایضاً گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/72795