بزرگوارا در انتظار بخشش تو
نمانده است مرا بیش از این شکیبایی
سه شعر رسم بود شاعران طالع را
یکی مدیج و دوم قطعۀ تقاضایی
اگر بداند ثنا و اگر نداد هجا
ازین سه گانه دو گفتم، دگر چه فرمایی؟
کمالالدین اسماعیل : قصاید : شمارهٔ ۱۹۲ - و قال ایضاً
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/72795