در شعر من بعیب نگیرند اهل فضل گر جای جای قافیه بعضی مکرّرست معنی سر سخن بود و قافیه تنش بر یک تر ازو او دوسر، آن چون دو پیکرست گر قافیه دو باشد و معنی یکی بدست لیک اربعکس باشد آن سخت در خورست زیرا که بوستان سخن را درختها اوضاع قافیه ست و معانی بروبرست یک میوه بر درختی چندان شگفت نیست بر یک درخت میوه دو گونه عجب ترست کمال‌الدین اسماعیل : قطعات : شمارهٔ ۴۲ - وله ایضا گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/72837