سرفرازا خدای عزّ وجل بتو اقبال بی تناهی داد این چنین دولت اکتسابی نیست که ترا قدرت الهی داد عصمت خون و مال خلق تویی همه عالم برین گواهی داد بخدایی که فیض انعامش جان و روزی مرغ و ماهی داد حکمت او ترا به استحقاق ملک بخشید و پادشاهی داد که بده داد من ز دست خری که به رویم لباس کاهی داد مال من بستد و ، بداد بدان از مناهیّ و از متنهی داد عوض زرّ سرخ و سیم سپید زرد رویی و دل سیاهی داد از که باشد امید مظلومان گر تو یاری من نخواهی داد؟ کمال‌الدین اسماعیل : قطعات : شمارهٔ ۸۸ - وله ایضا گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/72884