در جستن رضای تو عمری بقدر وسع بردم بکار هر چه توانستم از حیل مقدور آدمی دل و تن باشد و زبان کردم برای خدمت تو هر سه مبتدل تن خدمت تو کرد و زبان مدحت تو گفت دل در خلوص معتقدی داشت بی خلل چون بعد از این همه ز تو اینست حاصلم معلوم شد مرا که جز اینست بر عمل کمال‌الدین اسماعیل : قطعات : شمارهٔ ۲۲۲ - ایضا له گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/73018