ای ز آثار گرد موکب تو غصه ها خورده مشک تاتاری رام کردی سپهر سرکش را تا چنان شد که از نگونسازی می بلنگد ز بار من بنگر که چه کاری بود بدین زاری من و فتراک دولتت زین پس تا مرا با سپهر نگذاری ورنه آخر هم او برون نبرد پس ازین لنگیی به رهواری ظهیرالدین فاریابی : قطعات : شمارهٔ ۹۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/73563