بس دل که ز تو خون شده در برمانده ست بس دست که از هجر تو در سر مانده ست وی بس سخنان نغز چون گوهر و زر کز گوش تو همچو حلقه بر در مانده ست ظهیرالدین فاریابی : رباعیات : شمارهٔ ۱۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/73604