روح‌القدس ار دیده گشاید به جمالت ایمن ننشیند ز فریب خط و خالت در هیچ چمن چون تو گلی نیست، ندانم دهقان ز گلستان که آورده نهالت گرد سر اعجاز تو گردم که شود شب آتشکده سینه گلستان ز خیالت شادم که مرا قابل هجران شمری هم من کیستم و آرزوی بزم وصالت ای مرغ حرم بر قفس مرغ گرفتار زنهار مزن پر که بسوزد پر و بالت شب‌ها تو به خواب خوش و از شوق تو قدسی گردد همه شب گرد سراپای خیالت قدسی مشهدی : غزلیات : شمارهٔ ۱۲۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/74153