شب که بی روی تو از اشک دمادم سوختیم سوختیم افزون ز هر شمعی، اگر کم سوختیم ما اسیران محبت، شام غم، چون تار شمع سر برون کردیم از یک جیب و با هم سوختیم آب چشم من شب هجران کم از آتش نبود تا به نقش پا، چو شمع از چشم پر نم سوختیم ما و دل در عاشقی با هم نگشتیم آشنا پیش هم بودیم و بر تنهایی هم سوختیم قدسی مشهدی : غزلیات : غزلیات : شمارهٔ ۳۵۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/74383