زان روز که زاهد به ریا پی برده‌ست چون صبح، دلش گرم و نفس افسرده‌ست شب زنده بسی داشت، ولیکن به سخن دل را نکند زنده دمش، گر مرده‌ست قدسی مشهدی : رباعیات : شمارهٔ ۱۴۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/74682