تا مهر توام به سینه مستور بود ظلمت ز فضای خاطرم دور بود دل روشنی‌ام ز عشق باشد، آری ویرانه ز آفتاب معمور بود قدسی مشهدی : رباعیات : شمارهٔ ۳۱۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/74855