روزی که به صد شبم سحر می‌آید آن هم ز شب تیره، بتر می‌آید شب رفت و نشد روشنی صبح پدید خورشید مگر گرفته برمی‌آید قدسی مشهدی : رباعیات : شمارهٔ ۳۶۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/74903