عشق است که چرخ را برآمد به فراز وز کوتاهی کرده خرد پای دراز هرچند که داده هر دو را بال، قضا ماهی با مرغ، کی شود هم‌پرواز؟ قدسی مشهدی : رباعیات : شمارهٔ ۴۰۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/74946