ای باطن تو چو ظاهر آینه صاف از قاف گرفته نور مهرت تا قاف شد صبح جهانگیر مگر شمشیرش با تیغ دعای تو برآمد ز غلاف قدسی مشهدی : رباعیات : رباعیات : شمارهٔ ۴۵۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/74991