آزرده چو خاطرت ز با ما بودن اولی باشد ز بودنم، نابودن رفتم به ته آب چو گوهر، تا کی چون موج، خراش روی دریا بودن؟ قدسی مشهدی : رباعیات : شمارهٔ ۵۱۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/75056