آن رخ از مه خجسته فال تراست لب ز کوثر بی زلال تر است زان سر زلف چون پر طاوس مرغ جانم شکسته بال نر است ازو کی رسد به دانه خال که ز موری ضعیف حال تر است سر سودائیان به خاک رهش از سر زلف پایمال تر است صبر در دل مرا و رحم او را هر دو از یکدیگر محال تر است نقش چین گرچه دلکش است کمال نقش کلک تر پر خیال تر است کمال خجندی : غزلیات : شمارهٔ ۶۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/75931