میل دلم بروی تو هر دم زیادت است وین حد دوستی و کمال ارادت است هر بامداد روی نو د بدن به فال نیک ما را دلیل خبر و نشان سعادت است تو آفتاب عالم هستی و جان ما دایم ژنیش روی تو در استعادت است خوش خاطرم ز درد تو از بهر مصلحت گر ناله میکنم غرض من عبادت است گر عادت است رسم نخلف میان خلق ما عارفیم و عادت ما ترک عادت است صدق کمال ساده درون و کمال صدق از هر چه در کمال تو آید زیادت است کمال خجندی : غزلیات : شمارهٔ ۲۶۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/76128