شمعی که به رخسار نکو بودی گرم دید آن رخ و چون موم شدش آن دل نرم پیش قد و چشم و خدمتش در بستان نرگس ز حیا برآید و یرو از شرم کمال خجندی : رباعیات : شمارهٔ ۲۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/76503