دل رفت و نماند عقل و تدبیر دلبر به جفا نکرده تقصیر آرید بمن نسیم آن زلف دارید مرا نگه به زنجیر باد است بگوش هوش مجنون پند پدر و نصیحت پیر تدبیر فتیل عشق تیغ است باز آ که بدست تست تدبیر چون عاشق خسته دل به بالات بر نیره تو جان فشانده نخجیر بر خوان بلای دوست ای جان خونها خور و ذله نیز برگیر مگذار کمال بخش دل هیچ بر غایبه گفته اند تکبیر کمال خجندی : غزلیات : شمارهٔ ۵۸۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/77102