کجا کنند به نیغ از تو عاشقان اعراض ز شمع باری پروانه کی برد مقراض بیا که بر تو کم عرض سوز و در نهان که از طبیب نپوشند خستگان امراض به لعل و در نکند نسبت آن لب و دندان که لطف جواهر شناسد از اعراض دل کدام ریاضت بود قوی تر از آن تو مستعد نظر شو کمال و قابل فیض سواد چشم من از گریه شد تر و ابتر کنون محرر اشکم همی برد به بیاض چو بوی دوست شنیدیم و کوی او دیدیم دگر هوای ریاحین چرا کنیم و ریاض کمال خجندی : غزلیات : شمارهٔ ۶۵۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/77170