مرو مایل به قد تست چه حاجت به دلیل همه دانند که الجنس الى الجنس یمیل آن خط سبز و لب لعل کزان سیری نیست سبزی خوان خلیل است و نمکدان خلیل مینماید رخت افروخته تر از سر زلف چون چراغی که در او نور فزاید ز فتیل روشن است از مه ما خانقه امشب صوفی شمع بنشان به کناری و رها کن قندیل دیده نیره اگر گرد رهت سازد کحل خاک پای تو مرا دیده شود از دو سه میل نیل مصرست در چشم من و تو یوسف مصر به نظاره خدا را بنشین بر لب نیل می کنند بی تو شکیبائی یعقوب کمال که جمیلی تو و صبر از تو بود صبر جمیل کمال خجندی : غزلیات : شمارهٔ ۶۷۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/77193