شاه مرغانم سوی تخت سلیمان می پرم صید من عشق است و دل پیر و عنایت رهبرم صورت ما نا بدلی ژنده پوشان شد بدل نسخه ها بردند نقاشان چین از پیکرم بی خط و کلک و ورق روشندلان بر خوانده اند آیت نور السماوات از ضمیر انورم دیگران جان میکنند از حسرت مال و منال من به ملک نیستی امروز جان می پرورم تا حمایت یافتم اندر جوار مصلحت در میان اهل عرفان من کمال مظهرم کمال خجندی : غزلیات : غزلیات : شمارهٔ ۷۴۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/77266