دلبر نازک دل من هر زمان رنجد ز من گریش گویم به جان ماند به جان رنجد ز من گر ببندم نقش بوسش در خیال آید به جنگ را بر آرم نام آن لب بر زبان رنجد ز من گر بگویم نیست در خوبان مسلمانی و رحم زین شکایت ها نخست آن داستان رنجد ز من فتنه انگیزی و شوخی را اگر عیبی نهم اول آن چشم آنگهی آن ابروان رنجد ز من دوست دارم ز خوبانش همه دانند گو من چه غم دارم گر این آزارد آن رنجد ز من خاطر جان جهان من چو باشد برقرار سهل باشد گر دل خلق جهان رنجد ز من دردسر کم ده به ناله آن سگ کورا کمال گر نمی خواهی که بار مهربان رنجد ز من کمال خجندی : غزلیات : شمارهٔ ۸۴۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/77367