سرخوش است ای پسر مرا باتو کشت چشم توأم نه تنها تو بر در و بام دل چه گردد جان او درین خانه باش گو یا تو کوثر و سلسبیل هر دو روان شده پنهان چو گشته پیدا تو واعظا چند خوانیم به بهشت استا ن برای ما ازو نگذریم فرما نو گل فروتر نشانده اند از سرو بر گذشته ازو به بالا تو گفته شیرین لبان ترا در روی مگسانیم ما و حلوا تو نوخطان در جواب نامه کمال لا نوشتند جمله الأ تو کمال خجندی : غزلیات : شمارهٔ ۹۰۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/77423