از سوز دل مات همانا خبری نیست کاین ناله شب های مرا خود سحری نیست هستند تو را عاشق بسیار و لیکن دل سوخته در عشق تو چون من دگری نیست از بهر دوای دل پر درد ضعیفم شیرین تر از آن لب به جهان گلشکری نیست تا چشم خوش شوخ توام در نظر آمد از چشم تو مقصود مرا جز نظری نیست ای بی سیبی رفته به خشم از من مسکین باز آی که در تن ز حیاتم اثری نیست گویند رفیقان که برو بار دگر گیر مشکل همه این است که چون اودگری نیست خون شد جگر خسته همام از غم عشقت و اکنون به غذا خوردن او جز جگری نیست همام تبریزی : غزلیات : شمارهٔ ۴۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/77641