نباتت بر لب شکر برآمد زمرد گرد یاقوتت در آمد ز گلبرگ تو سنبل سر برآورد زهی سنبل که از گل بر سر آمد رخت منشور خوبی داشت بی خط چو خطت بر مثال عنبر آمد گواهی داد هر جا شاهدی بود که در حسن تو خطی دیگر آمد همام تبریزی : غزلیات : شمارهٔ ۶۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/77662