زاهدان با شاهدان همخانه اند گرد هر شمعی دو صد پروانه اند اهل دل در بت پرستی آمدند شاهدان بت دیده ها بتخانه اند بابری رویان نماند عقل و هوش جمله معذورند اگر دیوانه اند روی خوب آیینه خود ساختند در سر زلف بتان چون شانه اند از لب معشوق می نوشند می فارغ از خمخانه و پیمانه اند عارفان ما را ملامت می کنند آن گران جانان ز دل بیگانه اند مردم بینا دل جوهر شناس چون همام اندر پی دردانه اند همام تبریزی : غزلیات : شمارهٔ ۷۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/77669