می چون سبو کشید، لب می پرست ما در کارگاه سعی، نجنبید دست ما ما کرده ایم دانه ی دل در زمین عشق از آسیای چرخ نیاید شکست ما امروز، زاهد از لب ما بوی می شنید ای بی خبر ز بزم شراب الست ما پا در زمین نشئه ی عشرت فشرده ایم باشد چو تاک، میکده ها زیر دست ما خمخانه ها تهی شد و ما تشنه لب حزین می، شد کبابِ حوصله ی دیر مست ما حزین لاهیجی : غزلیات : شمارهٔ ۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/81917