گل خزان زده ام، زندگی ملال من است شکسته رنگی من ترجمان حال من است اگر به کعبه وگر دیر می گذارم گوش حدیث حسن تو و عشق بی زوال من است بود که در رمضان هر دمی دو عید کنم خیال گوشه ی ابروی او هلال من است به چشم دام تو ای عشق، ناتوان مرغم اگر چه بیضه ی گردون به زبر بال من است حزین ، نمی رود از مجلسم سخن بیرون که روی صحبت من با زبان لال من است حزین لاهیجی : غزلیات : غزلیات : شمارهٔ ۲۲۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/82136