خوش آنکه ساقی مجلس نقاب بردارد غبار توبهام از دل، شراب بردارد رهین منّت دریا نمی توان گشتن بگو به ابر، ز چشم من آب بردارد به رنگ نافه کند خون به دل اسیران را چو عارضت اثر از مشک ناب بردارد ز دل دگر چه توقع، نگاه گرم تو را؟ بگو خراج ز ملک خراب بردارد چو چنگ، پشت حزین شد ز غم دوتا و هنوز نشد که گوش ز چنگ و رباب بردارد حزین لاهیجی : غزلیات : شمارهٔ ۳۹۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/82300