باد صبا فسانهٔ زلف تو ساز کرد پیغام آشنا، شب ما را دراز کرد گردید قسمتم ز ازل عشق شعله خو ساقی مرا به جرعهٔ می جانگداز کرد افزون شد از بهار خطت، شور عاشقان نیرنگ باغ، نالهٔ مرغان دراز کرد گویا لبالب از می عجز و نیاز بود پیمانه ای که چشم تو را مست ناز کرد مگشای لب به قصهٔ راز نهان حزین نتوان حدیث شوق به عمر دراز کرد حزین لاهیجی : غزلیات : شمارهٔ ۴۸۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/82396