سحر ز بستر نسرین سبک عنان برخیز به پای گل بنشین، مست و می کشان برخیز کرشمه می برد از حد نهال و جلوه، سمن نگار من، پی تاراج گلستان برخیز به چین جبهه نیرزد چو گل دو روز حیات شکفته با همه بنشین و مهربان برخیز بیا به میکده بنشین به کام دل زاهد شراب کهنه ما نوش کن ، جوان برخیز بر آستان گدایان شبی سری بگذار به مدعای دل خویش کامران برخیز اساس عشق من و حسن یار محکم باد بهار گو برو و مرغ از آشیان برخیز بلاست رشک محبت بر اهل درد حزین چو شد وصال میسر، خود از میان برخیز حزین لاهیجی : غزلیات : شمارهٔ ۵۴۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/82457