تا بدانی که تن آمد چون لباس رو بجو لابس لباسی را ملیس روح را توحید الله خوش تر است غیر ظاهر دست و پای دیگر است دست و پا در خواب بینی و ائتلاف آن حقیقت دان مدانش از گزاف آن تویی که بی‌بدن داری بدن پس مترس از جسم و جان بیرون شدن مولوی : مثنوی معنوی : دفتر سوم : بخش ۶۷ - در بیان آنک تن روح را چون لباسی است و این دست آستین دست روحست واین پای موزهٔ پای روحست گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/8246