دارم ز ریزش مژه، جیب و کنار خوش باشد چمن به سایهٔ ابر بهار خوش چون شیشه‎ی شکسته، در افسرده انجمن می آیدم ز گریهٔ بی اختیار خوش هر جا معاشران تو باشند اهل دل مستی خوش است و زهد خوش است و خمار خوش از دیده ام قدم مکش ای نازنین نهال سرو سهی بود به لب جویبار خوش در گیر و دار ناخوش و خوش نیستم حزین باشد دلم به خواستهٔ کردگار خوش حزین لاهیجی : غزلیات : شمارهٔ ۵۶۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/82474