کدامین دیده سازد سرمه، گرد جلوه گاهش را؟ که چشم انتظار از نقش پا بیش است راهش را به غیر از سنبل آن جعد مشک افشان نمی باشد اگر گلدسته ای، لایق بود طرف کلاهش را سخن فهمی چو من از موشکافان بر نمی خیزد چرا در سرمه خوابانده ست، مژگان سیاهش را؟ حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام : شمارهٔ ۲۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/83187