بفرمود دانای روشن ضمیر که فرهنگ را، نسخه بندد دبیر نگارندهٔ نامه، بگرفت کلک کشید آن گهرهای غلتان به سلک سوادش سویدای هشیار مغز ز هر جنس در وی سخنهای نغز ز معنی چو گفتار من مایه دار به گوش خرد پروران، گوشوار پس اندرز، از نام و ناموس کرد بیاض از رقم، بال طاووس کرد پس آذر، ز گفتارهای بلند به خار و خسِ پست رایان فکند رقم زد قلم، حجّت خویش را بخست از سنان، سینه بدکیش را حزین لاهیجی : مثنویات : فرهنگ نامه : بخش ۱۱ - صفت نامه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/83545