ای صفاتت حجاب چهره ی ذات ذات پاکت ظهور بخش صفات آفتاب رخت چو تابان گشت منهدم شد ز نور او ظلمات لب تو بر جهان مرده دمید نفسی زان بیافت حیات آن جهان در خروش و جوش آمد پیش مهر رخ تو چون ذرّات عالمی را چو نفی بود عدم لب جان بخش تو نمود اثبات جنبش از توست جمله عالم را ورنه دارد عدم سکَون و ثبات از چه شد عالمِ فقیر غنی گر نکردی برون ز گنج ذکوات وانچه او آدمش همی دانند نسخه ی عالم است و مظهر ذات مغربی آنچه عالمش خوانند عکس رخسار تست در مرآت شمس مغربی : غزلیات : غزلیات : شمارهٔ ۱۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/84034