آمد آهسته شب به بستر من دلبری کافت دل و دین است گفتمش کیست که هان که در شب تار اینچنین شب روی نه آئین است اسم شب ده و گرنه دزد دلی نک گواهت کمند پرچین است کوی غبغب نهاد بر لب من گفت بر گوش من که ماچین است نیر تبریزی : سایر اشعار : شمارهٔ ۱۰ - قطعه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/84540