براستان که سر من بر آستانۀ تست نوای روز و شبم شور عاشقانۀ تست هماره تیر دلم را به تیر غمزه مزن چرا که پرورش او به آب و دانۀ تست مرا ز دام هوا و هوس رهائی بخش که این همای همایون ز آشیانۀ تست دل ار بملک دو گیتی نمی دهم چه عجب از آنکه گوهر یک دانۀ خزانۀ تست فضای سینه اگر رشک طور سینا شد حریم قدس تو و پیشگاه خانۀ تست اگرچه بانگ انا الحق ز غیر حق نسزد ولی به گوش من این نغمه ها ترانۀ تست بگیر داد من از چرخ پیر و بیدادش مگر نه شیر فلک رام تازیانۀ تست نچات مفتقر از ورطۀ بلاعجب است ولی امید بالطاف خسروانۀ تست غروی اصفهانی : دیوان کمپانی : غزلیات : شمارهٔ ۵۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/86255