عشاق وفاپیشه اگر محرم مائید از خود بدر آئید و در این بزم درآئید در بزم احد غیر یکی راه ندارد با کثرت موهوم در این بزم میائید تا نقش رخ دوست در آیینه ببینید زنگار خود از آینه ی دل بزدائید چون صاف شد آیینه ز اغیار بدانید کایینه وهم ناظر و منظور شمائید کونین چه جسم است و شما جان مقدس عالم چو طلسم است و شما گنج بقائید مستور شد اندر صدف آن گوهر کمیاب گوهر بنماید چو صدف را بگشائید در کعبه ی دل عید تجلی جمالت ای قوم به حج رفته کجائید کجائید سرگشته در آن بادیه تا چند بپوئید معشوق همین جاست بیائید بیائید چون مقصد اصلی ز حرم کعبه ی وصل است غافل ز چنین کعبه ی مقصود چرائید گفتار حسین است ز اسرار خدائی دانیدش اگر واقف اسرار خدائید حسین خوارزمی : دیوان اشعار : غزلیات، قصاید و قطعات : شمارهٔ ۸۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/86683