همچنین اند اولیای کبار موج زن جمله چون یم ز خار همه ارواح اولیای گزین از یکی نور بوده اند یقین نامهاشان بصورت ار دگر است همه را یک فروغ و یک شرراست قند را گر کسی نهد صد نام ذوق آن یک بود چو زد در کام دعوت انبیا برای همه است همچو چوپان که کدخدای رمه است مر خواص و عوام را دعوت میکنند از کرم بدان حضرت زان نمودند معجزات قریب تا که اعدا شوند یار و حبیب کام و ناکام رو نهند بحق یک ز عشق و یکی ز ترس قلق هر دلی را کرامت است شعار دارد از غیر یار نفرت و عار قابلان را کند بحق دعوت باشد از غیر قابلش نفرت همچو خود مست عاشقی جوید تا بوی راز سینه را گوید دعوتش با خواص حق باشد تا بر ایشان ن ث ار سر پاشد نیستش با عوام هیچ سخن زانکه هر کس نبرده ره ب ل دن اولیا را کلیم جویان بود پی ایشان همیشه پویان بود هر س حر گه بناله از یزدان خواستی او لقای آن مردان عاقبت چون دعاش گشت قبول حضر را یافت شد امل بحصول سلطان ولد : ولدنامه : بخش ۱۱ - در بیان آنکه انبیاء و اولیاء یک نفس و یک نورند همه از یک خدای میگویند و بخشایش از او دارند از هستی خود رهیده‌اند جز ذکر و تعظیم خلق در ایشان چیزی نمانده است از ماسوی اللّه نیست شده‌اند و قایم بحق‌اند «فانی ز خود و بدوست باقی ----- این طرفه که نیستند و هستند» گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/87143