گفت صوفی که چه بودی کین جهان ابر وی رحمت گشادی جاودان؟ هر دمی شوری نیاوردی به پیش؟ بر نیاوردی ز تلوین‌هاش نیش؟ شب ندزدیدی چراغ روز را؟ دی نبردی باغ عیش آموز را؟ جام صحت را نبودی سنگ تب؟ ایمنی با خوف ناوردی کرب؟ خود چه کم گشتی ز جود و رحمتش گر نبودی خرخشه در نعمتش مولوی : مثنوی معنوی : دفتر ششم : بخش ۵۲ - باز سال کردن صوفی از آن قاضی گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/8776