وهُوَ شاه خلیل اللّه بن خلیفه ابراهیم مذکور است. مراتب سیرو سلوک رادر خدمت والد ماجدش به اتمام رسانیده و به مدارج اعلی و معارج قصوی ترقی نموده. از اوست: رباعی من آب شدم سراب دیدم خود را دریا گشتم حباب دیدم خود را آگاه شدم تمام دیدم غفلت بیدار شدم به خواب دیدم خود را ٭٭٭ عارف بود آنکه خویش را کرد فنا اثبات نمود ذات حق را به بقا صوفی است کسی که خویش را کرد ثبوت دریافت به خود جمله صفات و اسما ٭٭٭ با مردم عام هست خود عارف عام آگاه ز پختگی او نی هر خام بینند به رنگ خویش او را همه خلق در بی رنگی اگرچه او هست تمام ٭٭٭ در صورت قطره سر به سر دریاییم تو ذره مبین مهر جهان آراییم گویند که کنه ذات او نتوان یافت ما یافته‌ایم اینکه کنهش ماییم رضاقلی خان هدایت : تذکرهٔ ریاض العارفین : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین : بخش ۳۶ - بینوای بدخشانی گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/88145