از سادات شهر مذکور و به فضایل حسنه مشهور. به خدمت اهل حال مایل و مسائل طریقت را از ایشان سائل. طالبی مطلوب و سالکی مجذوب. وفاتش در سنهٔ ۱۰۲۰. رباعی ذیل از اوست: با نالهٔ ما سموم را سودایی است در آتش ما جحیم را مأوایی است بر سینهٔ ماست هرکجا کوه غمی است در دیدهٔ ماست هرکجا دریایی است رضاقلی خان هدایت : تذکرهٔ ریاض العارفین : روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین : بخش ۱۰۸ - علی قزوینی رحمة اللّه علیه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/88217